امید جوکار سرداری دلاور و بی مانند بود یادش گرامی و روانش انوشه باد

در این انجمن و به درخواست ایرانیان برای رهایی از دروغ و فریب مشتی آدمکش اشغالگر هماره تلاش کردیم تا با تکیه بر ارزشهای بلند ایرانی، سرزمینمان را از چنگ این حیوانات اسلامی باز پس گیریم.

و این راه سخت و دشوار به پایان نخواهد رسید مگر با همدلی و یکسویی از سوی همه ایرانیان، هر یک از ما باید بداند با که می جنگد و برای چه می جنگد، آزادی چیست و چگونه بدست می آید.

انجمن پادشاهی ایران این پیمان را با مردم ایران بسته است که تا پایان این نبرد هیچ مماشاتی با عوامل و مزدوران و آخوندکهای رژیم انیرانی نداشته باشد. اینها تنها زبان زور را می فهمند و راهی جز جنگ سخت نیست.

امید جوکار که خود روزی سرباز همین رژیم بود تلاش کرد با فدا ساختن جان خویش بیاموزد که چگونه میتوان شجاع بود و با افتخار برای آزادی مردمش جان گران خود بسپارد.

کمترین پاسداشتی که میتوان از این رشادت داشت اینست که بدانیم امید برای چه جان خوش در تیر نهاد و آرشانه به آفتاب پیوست.

آن نیروی بزرگی که میتواند همه ما را در بالادست نجات بخشد از برآیند تلاش، آگاهی و همسویی در اندیشه و گفتار و کردار ما بدست می آید. هرگز نخواهیم بخشید آنان را که یا مبارزه را انکار کردند یا مبارزه را به غلط ترویج دادند که این ستارگان درخشان بیداری فروسوزند.

از هر ایرانی و توانمند و دلسوزی که دل در گرو آزادی کشور و مردم خود دارد میخواهیم بیگدار به آب نزند، این انجمن پایگاهی است که آگاهانه و بر اساس هدف درست و راستین می جنگد، با پیوستن به این انجمن در بیداری بجنگید و عامل خصم و کین دیگران و کج اندیشان قرار نگیریم.

ایران، ایرانی، ایرانیت و آزادی ایرانیان تعریف دقیق دارد و جنگیدن برای آن حساب کتاب خود را طلب می کند.

امید جوکار ما را شاد کرد از شجاعت خود اما دلمان را سوزاند.

امید جوکار برادری بود که با پرداخت جانش خود را به ما شناساند. مزدای اهورا شادی بخش روانش باد.

پاینده ایران

برقرار-آیین ریشه ای

کوبنده تندر

یادداشتی از سامان کیوانپور

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *